Bengu
New member
Beni Engelleyen Beni Görebilir mi? — Bir Hikâyenin İçinden Forum Sohbeti
Merhaba forumdaşlar,
Bugün sizlerle yaşanmış bir olayın içine gizlenmiş bir soruyu paylaşmak istiyorum: “Beni engelleyen bir kişi beni görebilir mi?” Belki hepimizin kafasını kurcalayan, belki birçoğumuzun bizzat deneyimlediği bir mesele. Ama ben size sadece teknik bir yanıt sunmak istemiyorum; bunun yerine, bu sorunun duygusal derinliğine dokunan bir hikâyeyi anlatmak istiyorum. Çünkü bazen soruların cevabı kalplerimizde saklıdır, ekranlarımızda değil.
---
Hikâyenin Başlangıcı: Sessiz Bir Akşam
Deniz, genç bir adamdı. Akşamları evine döndüğünde, telefonunun ekranına takılıp kalırdı. Bir süre önce hayatına girip sonra hızla uzaklaşan Elif’in profiline bakmak alışkanlık olmuştu. Ama bir gün, her şey değişti: Elif onu engellemişti.
“Artık beni hiç göremiyor mu? Ben de onu hiç göremiyor muyum?” diye sordu kendi kendine. Sorunun cevabını biliyordu aslında, ama insan kalbi mantığın gölgesinde kolay kolay susmazdı.
Deniz’in en yakın arkadaşı Baran, meseleye her zamanki gibi çözüm odaklı yaklaştı. Ona göre mesele basitti:
— “Engellediyse engelledi kardeşim. Demek ki görmek istemiyor. Bu kadar net. Stratejini belirle, önüne bak.”
Ama Elif’in en yakın dostu Derya, olaya bambaşka bir açıdan bakıyordu. O, Elif’in yaşadığı çelişkileri, kararsızlığını ve kalbinde sakladığı yaraları görüyordu:
— “Belki de Elif seni görmek istemiyor değil Deniz. Belki sadece kendini korumaya çalışıyor. Bazen engellemek, uzaklaşmak değil; iyileşmek için nefes almak demektir.”
---
Erkeklerin Çözüm Odaklı, Kadınların Empatik Yaklaşımı
Baran, her zamanki gibi hızlı bir plan yaptı:
— “Bak kardeşim, eğer çok merak ediyorsan farklı yollarla öğrenirsin. Yeni bir hesap açarsın, başka birinden bakarsın. Mühim olan sorunun cevabını almak, değil mi?”
Deniz’in zihni bu öneriye kayar gibi oldu. Ama kalbinin derinlerinde bir huzursuzluk hissetti. Çünkü bu yol, Elif’in kararına saygı duymamak gibi geliyordu.
O sırada Derya devreye girdi:
— “Hayır, bu çözüm değil. Bir kadının engeli, sana ‘beni anla’ demesidir. Onu gizlice izlemeye çalışmak, aranızdaki güveni daha da zedeler. Eğer onun kalbinde hâlâ bir kapı aralıksa, o kapıyı ancak sabırla, anlayışla açık tutabilirsin.”
İşte burada erkeklerin çözüm odaklı bakışı ile kadınların empatik yaklaşımı çarpışıyordu. Baran için mesele bir strateji oyunuydu; Derya için ise bir kalp meselesi.
---
Engelin Anlamı
Deniz, iki farklı yaklaşım arasında gidip gelirken, kendi iç sesi ona bir şeyler fısıldadı. Belki de bu engel, aslında onun da kendine bakmasını sağlayacak bir fırsattı.
“Beni engelleyen biri beni görebilir mi?” sorusunun cevabı teknik olarak hayırdı. Ama asıl soru şuydu: “Ben, beni engelleyenin duygularını görebiliyor muyum?”
Elif’in engeli, görünmeyen bir çığlık gibiydi. Belki “Artık bana dokunma” diyordu. Belki “Biraz bekle, zamanı geldiğinde konuşuruz.” Ama her durumda, bu engelin ardında sessizlikten çok daha fazlası vardı.
---
Kalbin Cevabı
Bir gece, Deniz oturdu ve uzun uzun düşündü. Baran’ın pratik yolları aklının bir köşesinde cazip görünse de, Derya’nın sözleri kalbine daha yakındı. Çünkü o da biliyordu ki sevgi, zorla bakılan bir ekran değil; saygıyla dinlenen bir sessizlikti.
Deniz telefonunu eline aldı, bir an için yeni hesap açmayı düşündü. Sonra gülümsedi, telefonu masaya bıraktı. Kendine şöyle dedi:
— “Beni engelleyen bir kişi, beni göremeyebilir. Ama ben onu göremediğimde bile, yaşadıklarımızı kalbimde hissedebiliyorum. Ve belki de asıl önemli olan bu.”
---
Forumdaşlara Soru: Sizce?
Sevgili forumdaşlar, işte size anlatmak istediğim hikâye bu. Hepimizin hayatında birileri bizi engelledi ya da biz birilerini engelledik. Peki sizce bir engelin ardında hangi duygular saklı?
— Erkeklerin çözüm odaklı yaklaşımları mı size daha doğru geliyor?
— Yoksa kadınların empati dolu, kalbi gözeten yaklaşımı mı size daha yakın?
— Siz olsaydınız, Baran gibi strateji mi üretirdiniz, yoksa Derya gibi sabırla mı beklerdiniz?
Bu sorunun cevabı hepimizin kendi hayat hikâyesinde gizli. Belki de en güzeli, burada birbirimizle paylaşmak. Çünkü bazen bir forumda yazılan tek bir cümle, başka birinin kalbine ışık olabilir.
---
Son Söz
“Beni engelleyen bir kişi beni görebilir mi?” sorusu, aslında sadece sosyal medyanın teknik bir konusu değil. O soru, kalplerimizin en derininde yankılanan bir çağrı. Görülmek, anlaşılmak ve değer verilmek istiyoruz hepimiz.
Ve belki de engellerin ardında bile, birbirimizi görmenin yolu vardır: saygı, anlayış ve zaman.
---
Siz ne düşünüyorsunuz forumdaşlar? Hikâyemde kendinizi buldunuz mu? Belki de bu başlık, hepimizin sessizce sorduğu sorulara birlikte cevap arayacağımız bir köşe olur.
Merhaba forumdaşlar,
Bugün sizlerle yaşanmış bir olayın içine gizlenmiş bir soruyu paylaşmak istiyorum: “Beni engelleyen bir kişi beni görebilir mi?” Belki hepimizin kafasını kurcalayan, belki birçoğumuzun bizzat deneyimlediği bir mesele. Ama ben size sadece teknik bir yanıt sunmak istemiyorum; bunun yerine, bu sorunun duygusal derinliğine dokunan bir hikâyeyi anlatmak istiyorum. Çünkü bazen soruların cevabı kalplerimizde saklıdır, ekranlarımızda değil.
---
Hikâyenin Başlangıcı: Sessiz Bir Akşam
Deniz, genç bir adamdı. Akşamları evine döndüğünde, telefonunun ekranına takılıp kalırdı. Bir süre önce hayatına girip sonra hızla uzaklaşan Elif’in profiline bakmak alışkanlık olmuştu. Ama bir gün, her şey değişti: Elif onu engellemişti.
“Artık beni hiç göremiyor mu? Ben de onu hiç göremiyor muyum?” diye sordu kendi kendine. Sorunun cevabını biliyordu aslında, ama insan kalbi mantığın gölgesinde kolay kolay susmazdı.
Deniz’in en yakın arkadaşı Baran, meseleye her zamanki gibi çözüm odaklı yaklaştı. Ona göre mesele basitti:
— “Engellediyse engelledi kardeşim. Demek ki görmek istemiyor. Bu kadar net. Stratejini belirle, önüne bak.”
Ama Elif’in en yakın dostu Derya, olaya bambaşka bir açıdan bakıyordu. O, Elif’in yaşadığı çelişkileri, kararsızlığını ve kalbinde sakladığı yaraları görüyordu:
— “Belki de Elif seni görmek istemiyor değil Deniz. Belki sadece kendini korumaya çalışıyor. Bazen engellemek, uzaklaşmak değil; iyileşmek için nefes almak demektir.”
---
Erkeklerin Çözüm Odaklı, Kadınların Empatik Yaklaşımı
Baran, her zamanki gibi hızlı bir plan yaptı:
— “Bak kardeşim, eğer çok merak ediyorsan farklı yollarla öğrenirsin. Yeni bir hesap açarsın, başka birinden bakarsın. Mühim olan sorunun cevabını almak, değil mi?”
Deniz’in zihni bu öneriye kayar gibi oldu. Ama kalbinin derinlerinde bir huzursuzluk hissetti. Çünkü bu yol, Elif’in kararına saygı duymamak gibi geliyordu.
O sırada Derya devreye girdi:
— “Hayır, bu çözüm değil. Bir kadının engeli, sana ‘beni anla’ demesidir. Onu gizlice izlemeye çalışmak, aranızdaki güveni daha da zedeler. Eğer onun kalbinde hâlâ bir kapı aralıksa, o kapıyı ancak sabırla, anlayışla açık tutabilirsin.”
İşte burada erkeklerin çözüm odaklı bakışı ile kadınların empatik yaklaşımı çarpışıyordu. Baran için mesele bir strateji oyunuydu; Derya için ise bir kalp meselesi.
---
Engelin Anlamı
Deniz, iki farklı yaklaşım arasında gidip gelirken, kendi iç sesi ona bir şeyler fısıldadı. Belki de bu engel, aslında onun da kendine bakmasını sağlayacak bir fırsattı.
“Beni engelleyen biri beni görebilir mi?” sorusunun cevabı teknik olarak hayırdı. Ama asıl soru şuydu: “Ben, beni engelleyenin duygularını görebiliyor muyum?”
Elif’in engeli, görünmeyen bir çığlık gibiydi. Belki “Artık bana dokunma” diyordu. Belki “Biraz bekle, zamanı geldiğinde konuşuruz.” Ama her durumda, bu engelin ardında sessizlikten çok daha fazlası vardı.
---
Kalbin Cevabı
Bir gece, Deniz oturdu ve uzun uzun düşündü. Baran’ın pratik yolları aklının bir köşesinde cazip görünse de, Derya’nın sözleri kalbine daha yakındı. Çünkü o da biliyordu ki sevgi, zorla bakılan bir ekran değil; saygıyla dinlenen bir sessizlikti.
Deniz telefonunu eline aldı, bir an için yeni hesap açmayı düşündü. Sonra gülümsedi, telefonu masaya bıraktı. Kendine şöyle dedi:
— “Beni engelleyen bir kişi, beni göremeyebilir. Ama ben onu göremediğimde bile, yaşadıklarımızı kalbimde hissedebiliyorum. Ve belki de asıl önemli olan bu.”
---
Forumdaşlara Soru: Sizce?
Sevgili forumdaşlar, işte size anlatmak istediğim hikâye bu. Hepimizin hayatında birileri bizi engelledi ya da biz birilerini engelledik. Peki sizce bir engelin ardında hangi duygular saklı?
— Erkeklerin çözüm odaklı yaklaşımları mı size daha doğru geliyor?
— Yoksa kadınların empati dolu, kalbi gözeten yaklaşımı mı size daha yakın?
— Siz olsaydınız, Baran gibi strateji mi üretirdiniz, yoksa Derya gibi sabırla mı beklerdiniz?
Bu sorunun cevabı hepimizin kendi hayat hikâyesinde gizli. Belki de en güzeli, burada birbirimizle paylaşmak. Çünkü bazen bir forumda yazılan tek bir cümle, başka birinin kalbine ışık olabilir.
---
Son Söz
“Beni engelleyen bir kişi beni görebilir mi?” sorusu, aslında sadece sosyal medyanın teknik bir konusu değil. O soru, kalplerimizin en derininde yankılanan bir çağrı. Görülmek, anlaşılmak ve değer verilmek istiyoruz hepimiz.
Ve belki de engellerin ardında bile, birbirimizi görmenin yolu vardır: saygı, anlayış ve zaman.
---
Siz ne düşünüyorsunuz forumdaşlar? Hikâyemde kendinizi buldunuz mu? Belki de bu başlık, hepimizin sessizce sorduğu sorulara birlikte cevap arayacağımız bir köşe olur.